50 వాాప్ించ్ెను. అకకడనుంచి నానాసాహెబు చ్ాంద్ోర్కర్ు, కవశ్వ చిదంబర్ మొదలుగాగ్ల యనేకమంద్ర షిరిడీక్ వచుచట ప్ార ర్ంభించిరి. ద్రనమంత్యు బాబాను భకుత లు చుటిటయుండెడలవార్ు. బాబా రాత్ుర లందు ప్ాడుప్డలన ప్ాత్మసతదునందు శ్యనించుచుండెను. అప్పటోా బాబాయొకక సామానులు చ్ాల త్కుకవ. అవి చిలుము, ప్ గాకు, త్ంబిరవలు గాా సు, ప్ డుగ్ుచ్ొకాక, త్లప్ైనిగ్ుడే, ఎలాప్ుపడు దగ్గర్నుంచుకొను సటకా మాత్రమే. త్లప్ైగ్ుడే జడవలె చుటిట యిెడమచ్ెవిప్ైనుంచి వెనుకకు వెరలాడునటలా వేసికొనువార్ు. వీనిని వార్ములత్ర్బడల ఉత్ుకకుండ నుంచువార్ు. చ్ెప్ుపలను తొడలగవ వార్ు కార్ు. ద్రనమంత్యు గోనెగ్ుడేప్ైనే కూరొచనేవార్ు. కౌప్తనము ధరించువార్ు. చలిని వారించుటకు ధుని కదుర్ుగా యిెడమచ్ేయి కటటడాప్ై వేసి దక్షలణాభిముఖ్ముగా కూర్ుచండువార్ు. ఆ ధునిలో అహంకార్మును, కోరికలను, ఆలోచనలను ఆహుత్త చ్ేసి అలాా యిే యజమాని అని ప్లికవవార్ు. మసతదులో రండుగ్దుల సథలము మాత్రముండెను. భకుత లంద ర్చటకు ప్ో యి బాబాను దరిశంచుచుండలరి. 1912 త్దుప్రి ద్ానిలో మార్ుప కలిగను. ప్ాత్మసతదు మరామత్ు చ్ేసి నేలప్ైని నగిషత రాళ్ళళ తాప్నచ్ేసిరి. బాబా యా మసతదుకు రాకప్ూర్ేము 'త్క్యా' (ర్చచ)లో చ్ాలాకాలము నివసించిరి. బాబా కాళ్ళకు చినా మువేలు కటలట కొని స గ్సుగా నాటాము చ్ేసరవార్ు; భక్త ప్ూర్ేకమయిన ప్ాటలు ప్ాడేవార్ు. నీళ్ళను నూనెగా మారుుట సాయిబాబాకు ద్ీప్ములనా చ్ాల యిషటము. ఊర్ులోనునా షావుకార్ాను నూనె యడలగి తెచిచ మసతదునందు రాత్తరయంత్యు ద్ీప్ములు వెలిగించుచుండెను. కొనాాళ్ళళ ఇటలా జరిగను. నూనె ఇచుచకోమటలా అందర్ు కూడల బాబాకు నూనె ఇవేకూడదని నిశ్చయించుకొనిరి. బాబా వారి దుకాణములకు ఎప్పటివలె ప్ో గా నూనె లేదనిరి. బాబా కలత్ జందక వటిట వత్ుత లు మాత్రమే ప్రమదలలో బెటిటయుంచ్ెను. కోమటలా ఆత్ుర్ుత్తో నిదంత్యు గ్మనించుచుండలరి. రండుమూడు నూనెచుకకలునా త్ంబిరవలు డకుకలో నీళ్ళళప్ో సి ద్ానిని బాబా తార గను. నీటిని ఈ విధముగా ప్ావనము చ్ేసిన ప్ిముట, నీర్ంత్యు డకుకలోనుము, యా నీటిని ప్రమదలలో నింప్ను. దూర్ముగా నిలిచి ప్రీక్షలంచుచునా కోమటలా విసుయమొందునటలా ప్రమదలనిాయు తెలావార్ుద్ాక చకకగ్ వెలుగ్ుచుండెను. షావుకార్ుా ఇదంత్యు జూచి