Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2014-01-07, 16:23:45 | version 1.26.00
175 అటలకులు సమరిపంచగ్నే శ్రీ కృషుణ డు సంత్సించి ఒక బంగార్ు ప్టటణము ననుభవించుట క్చ్ెచను. ఎవరికయితే దగ్గర్ునావార్ు క్యాకుండ త్తను అలవాటలండునో వార్ు ద్ీనిని జాప్ితయందుంచుకొన వలెను. శుీ త్తకూడ ద్ీనినే నొక్క చ్ెప్ుపచునాద్ర. మొదట భగ్వంత్ునిక్ అరిపంచి, ఆ భుకతశరషమునే మనము అనుభవించవలెను. బాబాకూడ ద్ీనినే హాసార్ూప్ముగా యుక్తతో బో ధ్రంచ్ెను. అణాణ చిెంచణీకరు, మావిశ్రబాయి హేమాడ్ ప్ంత్ు ఇచట నింకొక హాసాసంఘటనను అందులో బాబా చ్ేసిన మధావరితత్ేమును వరిణంచ్ెను. ద్ామోదర్ ఘనశాామ్ బాబర వుర్ఫ్ అణాా చించణీకర్ యను భకుత డకడు గ్లడు. అత్డు సర్ళ్ళడు, మోటలవాడు, ముకుకసూటిగా మాటాా డువాడు, ఎవరిని లక్షాప్టలట వాడు కాడు. ఉనాదునాటలా చ్ెప్రపవాడు. ఎప్పటి దప్ుపడే తేలుచవాడు. బయటిక్ కఠినునివలెను, హఠము చ్ేయువానివలెను, గానిపంచినను, వాడు మంచిహృదయము గ్లవాడు. నకకజ్జత్ుత లవాడు కాడు. అందుచ్ే బాబా వానిని ప్రరమంచుచుండెను. అందర్ు సరవ చ్ేయునటేా, యిత్డుకూడ మధ్ాాహాము బాబా యిెడమచ్ేత్తని (కఠడా ప్ైన వేసియుండు ద్ానిని) తోముచుండెను. కుడలవయిప్ు ఒక ముసలి విత్ంత్ువు వేణుబాయి కౌజలిగ యనునామె యుండెను. ఆమెను బాబా ‘అమాు’ యని ప్ిలుచుచుండెను. ఇత్ర్ులు మావిశ్రబాయి యని ప్ిలిచ్ెడల వార్ు. ఆమెకూడ బాబాను సరవించుచుండెను. ఈమెద్ర సేచచమెైన హృదయము. ఆమె బాబా నడుమును మొలను వీప్ును త్న రండు చ్ేత్ుల వేరళ్ళళ అలిా, ద్ానితో నొకుకచుండెను. ఆమె ద్ీనిని అత్త తీవరముగా చ్ేయుచుండెను. బాబా వీప్ు కడుప్ు కలిసిప్ో వునటలా గానిపంచు చుండెను. ఇంకొక ప్రకక అణాణ తోముచుండెను. మావిశ్రబాయి ముఖ్ము క్ీందకు మీదకగ్ుచుండెను. ఒకసారి యామె ముఖ్ము అణాణ ముఖ్మునకు చ్ాలదగ్గర్గా బో యిెను. హాసామాడు నెైజము గ్లదగ్ుటచ్ే నామె యిటానెను. “ఓహో ! యిా అణాణ చ్ెడేవాడు, ననుా ముదుా బెటలట కొనుటకు యత్తాంచుచునాాడు. ఇంత్ ముసలివాడయినప్పటిక్ ననుా ముదుా ప్టలట కొనుటకు సిగ్ుగ లేద్ా?” యనెను. అణాణ కు కోప్ము వచ్ెచను. చ్ొకాక చ్ేత్ులు ప్ై కత్తత అత్డలటానెను. “నేను ముసలివాడను దురాుర్ుగ డ ననుచునాావు. నేను వెరిీవాడనా? నీవే కలహమునకు కాలుదుర వుేచునాావు.” అకకడునా వార్ందర్ు ఈ ముసలి వాండరకలహమును జూచి నవుేచుండలరి. బాబా యిదారిని సమానముగా