147 ఈశావాసో ాపనిష్తు్ ఒకప్ుపడు ద్ాసుగ్ణు ఈశావాసో ాప్నిషత్ుత ప్ై మరాఠీభాషలో వాాఖ్ా వార యుటకు మొదలిడెను. మొటటమొదట ఈ ఉప్నిషత్ుత గ్ూరిచ కుా ప్తముగా చ్ెప్పదము. వేదసంహిత్లోని మంత్రములు గ్లుగ్ుటచ్ే ద్ానిని మంతోరప్నిషత్ుత అని యందుర్ు. ద్ానిలో యజురవేదములోని 40వ అధ్ాాయమగ్ు ‘వాజసనేయ సంహిత్’ యుండుటచ్ే ద్ానిక్ వాజసనేయ సంహితోప్నిషత్తని కూడ ప్రర్ు. వెైద్రక సంహిత్లుండుటచ్ే, ద్ీని నిత్ర్ ఉప్నిషత్ుత లనిాటిలో ప్దాద్రయగ్ు బృహద్ార్ణాకోప్నిషత్ుత ఈశావాసో ాప్నిషత్ుత ప్ై వాాఖ్ాయని ప్ండలత్ుడగ్ు సాత్ేలేకర్ గార్ు భావించుచునాార్ు. ప్ర ఫసర్ు రానడెగా రిటానుచునాార్ు. ఈశావాసో ాప్నిషత్ుత మక్కలి చినాద్ెైనప్పటిక్ ద్ానిలో అంత్ర్ దృషిటని కలిగించు అనేకాంశ్ములునావి. 18 శలా కములలో, ఆత్ుగ్ూరిచ విలువెైన యప్ుర్ూప్మగ్ు వర్ణన, అనేకాకర్షణలకు దుోఃఖ్ములకు త్టలట కొను సథథర్ాముగ్ల ఆదర్శ యోగీశ్ేర్ుని వర్ణన యిందునావి. త్ర్ువాత్త కాలమున సూతీరకరింప్ బడలన కర్ుయోగ్సిద్ాధ ంత్ముల ప్రత్తబింబిమే యుప్నిషత్ుత . త్ుదకు జాా నమునకు కర్ులకు సమనేయముగ్నునా సంగ్త్ులు చ్ెప్పబడలనవి. ఈ యుప్నిషత్ుత లోని సారాంశ్మేమన జాా నమార్గమును కర్ుయోగ్మును సమనేయము చ్ేసి చ్ెప్ుపట. ఇంకొకచ్ోట వారిటానిరి. ‘ఈశావాసో ాప్నిషత్ుత లోని కవిత్ేము నీత్త, నిగ్ూఢత్త్ేము, వేద్ాంత్ముల మశ్ీమము’. ప్ైవర్ణముబటిట యిా ఉప్నిషత్ుత మరాఠీ భాషలోనిక్ అనువాదము చ్ేయుట యిెంత్కషటమో గ్మనించవచుచను. ద్ాసుగ్ణు ద్ీనిని మరాఠీ ఓవీ ఛందములో వార సను. ద్ానిలోని సారాంశ్మును గ్ీహించలేకుండుటచ్ే వార సినద్ానితో నత్డు త్ృప్ిత చ్ెందలేదు. కొందర్ు ప్ండలత్ుల నడలగను. వారితో చరిచంచ్ెను. కాని, వార్ు సరియిెైన సమాధ్ాన మయాకుండలరి. కావున ద్ాసుగ్ణు కొంత్వర్కు వికలమనసుక డయిెాను.