214 త్ప్ుపలనిాయు క్షమంచి సాయి మా యారాటములనిాయు బాప్ుగాక. కషటములప్ాలెై సాయి నీవిధముగా ప్ార రిథంచు వారి మనసుస శాంత్తంచి, బాబా కటాక్షముచ్ే వార్ు సంత్ుషిట నొంద్ెదర్ు. దయాసముదుర డగ్ు సాయి కటాక్షలంచుటచ్ే హేమాడ్ ప్ంత్ు ఈ గ్ీంథమును వార యగ్లిగనని చ్ెప్ుపకొనెను. లేకునాచ్ో త్నకు గ్ల యోగ్ాత్ యిెంత్? ఎవరింత్ కఠినమెైన ప్నిక్ ప్ూనుకొనగ్లర్నెను. శ్రీ సాయి ఈ భార్మంత్యు వహించుటచ్ే హేమాడ్ ప్ంత్ుకు కషటము గాని, శ్ీమగాని కానరాకుండెను. త్న వాకుకను, కలమును గ్ూడ ప్రరరవప్ించుటకు శ్క్తవంత్ మగ్ు జాా నమనే వెలుత్ుర్ుండగా నత్డు సంశ్యము గాని, ఆరాటము గాని ప్ందనేల? అత్డు వార సిన యిా ప్ుసతకర్ూప్మున శ్రీ సాయి అత్ని సరవను గైకొనెను. ఇద్ర యత్ని గ్త్ జనుల ప్ుణాప్ర్ంప్ర్చ్ే ప్ార ప్ితంచ్ెను. కావున నాత్డదృషటవంత్ుడనియు ప్ుణాాత్ుుడనియు అనుకొనెను. ఈ క్ీంద్ర కథ సాధ్ార్ణ కథ కాదు; సేచఛమెైన యమృత్ము. ద్ీని నెవర్ు తార గదరో, వార్ు సాయి మహిమను సరాేంత్రాామత్ేమును ద్ెలిసికొందుర్ు. వాద్రంచు వార్ు, విమరిశంచువార్ు ఈ కథలను చదువనకకర్లేదు. ద్ీనిక్ కావలసినద్ర యంత్ులేని ప్రరమ, భక్త; వివాదము కాదు. జాా నులు, భక్తవిశాేసములు గ్లవార్ు లేద్ా యోగ్ులసరవకుల మనుకొనువార్ు, ఈ కథల నిషటప్డల మెచుచకొనెదర్ు. త్ద్రత్ర్ులు కాకముకథ లనుకొందుర్ు. అదృషటవంత్ులయిన సాయిభకుత లు సాయి లీలలను కలపత్ర్ువుగా భావించ్ెదర్ు. ఈ సాయి లీలామృత్మును తార గినచ్ో అజాా నులకు జనురాహిత్ాము కలుగ్ును, గ్ృహసుథ లకు సంత్ృప్ిత కలుగ్ును, ముముక్షువుల క్ద్ర సాధనగా నుప్కరించును. ఇక ఈ అధ్ాాయములోని కథను ప్ార ర్ంభించ్ెదము. కాకాజీ వెైదా నాసిక్ జ్జలాా వాణిలో కాకాజీవెైదా యనువాడుండెను. అత్డచటి సప్తశ్ృంగి ద్ేవత్కు ప్ూజారి. అత్ డనేకకషటముల ప్ాలెైమనశాశంత్తని ప్ో గొటలట కొని, చంచలమనసుక డయిెాను. అటిట ప్రిసిథత్ులలో ఒకనాటి సాయంకాలము ద్ేవతాలయమునకు బో యి త్నను ఆంద్ోళ్ననుండల కాప్ాడుమని హృదయప్ుర్ేకముగా వేడుకొనెను. అత్ని భక్తక్ ద్ేవత్ సంత్సించి యానాటి రాత్తర యాత్నిక్ సేప్ామున గానిపంచి "బాబావదాకు