311 వారొకొకకకర్ు సంత్ృప్ిత కర్మెైన సమాధ్ానము లిచిచరి. అందులో మొదటివాడగ్ు కవి భాగ్వత్ధర్ుమును బో ధ్రంచ్ెను. హరి భకుత ని లక్షణములను, అంత్రిక్షుడు మాయను ద్ాటలటను, ప్ిప్పలాయనుడు ప్ర్బరహుమును, అవిర్ హో త్ుర డు కర్ును, దుర మళ్ళడు భగ్వంత్ుని యవతార్ములను వారి లీలలను, చమన్ భకుత డు కానివాడు చనిప్ో యిన ప్ిముట ప్రిసిథత్తని, కర్భజనుడు యుగ్యుగ్ములందు భగ్వంత్ుని ఉప్ాసించు వేరవేర్ు విధ్ానములను సంత్ృప్ితకర్ముగా బో ధ్రంచిరి. వాని సారాంశ్ మేమన కలియుగ్ములో మోక్షము ప్ందుట కొకకటే మార్గము గ్లదు. అద్ేమన గ్ుర్ుని లేద్ా హరి ప్ాద్ార్విందములను సురించుట. ప్ారాయణ ముగించిన ప్ిముట కాకాసాహెబు నిర్ుతాసహప్డల శాామాతో నిటానియిె. "నవనాథులు భక్తవిషయమెై చ్ెప్ిపనద్ర యిెంత్ అదుుత్ముగా నునాద్ర? ద్ాని నాచరించుట యిెంత్ కషటము? నవనాథులు ప్ూర్ణజాా నులేగాని మనవంటి మూర్ుు లకు వార్ు వరిణంచిన భక్తని ప్ందుటకు వీలగ్ునా? అనేక జను లెత్తతనను మనము ద్ానిని సంప్ాద్రంచలేము. అటాయిన మనకు మోక్షము వచుచనెటలా ? కాబటిట యటిటద్ానిని మనమాచరించరాదని తెలియుచునాద్ర." కాకా సాహెబు నిర్ుతాసహము, నిరాశ్లు శాామా యిషటప్డలేదు. వెంటనే యత్డలటానెను. "ఎవర్యితే వారి యదృషటవశ్ముచ్ే బాబా వంటి యాభర్ణమును ప్ంద్రరో, అటిటవార్ు నిరాశ్చ్ెంద్ర యిేడుచట విచ్ార్కర్మెైన సంగ్తే. వారిక్ బాబాయందు నిశ్చలమెైన విశాేసమే యునాచ్ో, వార్ు చిరాకు చ్ెందనేల? నవనాథుల భక్త బలమెైనద్ెై యుండవచుచను గాని, మనద్ర మాత్రము ప్రరమానురాగ్ములతో నిండలయుండలేద్ా? హరినామసుర్ణ గ్ుర్ునామసుర్ణ మోక్షప్రదమని బాబా నొక్క చ్ెప్ిపయుండలేద్ా? అటాయినచ్ో భయమునకుగాని, ఆంద్ోళ్నకుగాని యవకాశ్ మేద్ర?" కాకాసాహెబు శాామా చ్ెప్ిపన సమాధ్ానముతో సంత్ుషిట చ్ెందలేదు. నవనాథుల భక్తని ప్ందుటెటలా ? అను మనోవేదన కలిగి ఆంద్ోళ్నతో చికాకుగా నుండెను. ఆ మర్ుసటి యుదయమే యిా క్ీంద్ర యదుుత్ము జరిగను. ఆనందరావు సాఖ్ాడే యనువాడు శాామాను వెదుకుచు ప్ురాణకాలక్షవప్ము జర్ుగ్ుచునా సథలమునకు వచ్ెచను. కాకాసాహెబ్ భాగ్వత్ము చదువు చుండెను. సాఖ్ాడే శాామాకు దగ్గర్గా కూర్ుచండల అత్ని చ్ెవిలో నేమో చ్ెప్ుపచుండెను. అత్డు మెలాగా తాను కాంచిన సేప్ాదృశ్ామును శాామాకు చ్ెప్ుపచుండెను. ఇద్ర ప్ురాణకాలక్షవప్మునకు కొంచ్ెమాటంకము గ్లుగ్జవసను. కాకాసాహెబు ప్ురాణము చదువుట మాని విషయమేమని యడలగను. శాామా యిటలా నుడలవెను. "నినా నీ సంశ్యమును ద్ెలిప్ిత్తవి. ద్ానిక్