164 ఓెం శ్రీ సాయిబాబా జీవిత చరితరము ఇరువదిమూడవ అధాాయము (నాలుగువదినము పారాయణము – ఆదివారము) యోగము – ఉలిాపాయ 1. శాామా ప్ాముకాటల బాగ్గ్ుట. 2. కలరా నియమముల నులాంఘ్ించుట. 3. గ్ుర్ుభక్త ప్రీక్ష పరసా్ వన నిజముగా నీజీవుడు త్తరగ్ుణములకు అనగా సత్ేర్జసతమో గ్ుణముల కతీత్ుడు. కాని మాయచ్ే గ్ప్పబడల, వాని నెైజమగ్ు సత్తచద్ానందమును మర్చుచు తాను శ్రీర్మే యనుకొనుచు, అటిట భావనతో తానే చ్ేయువాడు, అనుభవించువాడు అని యనుకొనుచు, లెకకలేని బాధలలో చికుకకొనుచు విముక్తని గాంచలేకునాాడు. విమోచనమునకు మార్గ మొకకటే కలదు. అద్ర గ్ుర్ుని ప్ాదములయందు ప్రరమ మయమగ్ు భక్త. గొప్పనటలడగ్ు సాయి త్న భకుత లను వినోద్రంప్జవసి వారిని త్న నెైజములోనిక్ మారచను. ఇంత్కు ప్ూర్ేము చ్ెప్ిపన కార్ణములచ్ే మేము సాయిని భగ్వంత్ుని యవతార్ముగా నెనుాచునాాము. కాని వారలాప్ుపడు తాము భగ్వంత్ుని సరవకుడనని చ్ెప్పడలవార్ు. వార్ు అవతార్ప్ుర్ుషులయినప్పటిక్ ఇత్ర్ులు సంత్ృప్ితకర్ముగా నెటలా ప్రవరితంప్వలెనో చూప్ుచుండెడలవార్ు; ఆయా వరాణ శ్ీమములకు విధ్రంప్బడలన కర్ుల నెటలా నెర్వేర్చవలెనో తెలిప్డలవార్ు. ఇత్ర్ులతో ద్ేనిలోనయిన ప్ో టి ప్డెడల వార్ుకార్ు. త్నకొర్కవమెైన చ్ేయుమని యిత్ర్ులను కోరడల వార్ు కార్ు. సమసత చ్ేత్నాచ్ేత్నములందు, భగ్వంత్ుని జూడగ్లిగిన బాబాకు వినయశ్రలమే ఉచిత్మని, ఎవరిని నిరాదరించుటగాని, అవమానించుట గాని వారర్ుగ్ర్ు. సమసతజీవులలో వార్ు నారాయణుని గాంచు చుండెడలవార్ు. ‘నేను భగ్వంత్ుడను’ అని