172 శ్నగల కథ షిరిడీలో ఆద్రవార్మునాడు సంత్ జరిగడలద్ర. చుటలట ప్రకకల ప్లెా ల నుండల ప్రజలు వచిచ వీధులలో దుకాణములు వేసికొని వారి సర్ుకులు అముుచుండెడలవార్ు. ప్రత్తరోజు మధ్ాాహాము 12 గ్ంటలకు మసతదు నిండుచుండెను. ముఖ్ాముగా ఆద్రవార్మునాడు క్ీక్కరిసి ప్ో వుచుండెను. ఒక ఆద్రవార్మునాడు హేమాడ్ ప్ంత్ు సాయిబాబా ముందు కూరొచని బాబా ప్ాదము లొత్ుత చు మనసుసనందు జప్ము చ్ేయుచుండెను. బాబా యిెడమవెైప్ు శాామా, కుడలవెైప్ు వామనరావు ఉండలరి. శ్రీమాన్ బుటీట, కాకాసాహెబ్ ద్ీక్షలత్ మొదలగ్ువార్ు కూడ నుండలరి. శాామా నవుేచు అణాణ సాహెబుతో “నీ కోటలకు శ్నగ్గింజ లంటినటలా నావి చూడుము.” అనెను. అటానుచు హేమాడ్ ప్ంత్ు చ్ొకాకచ్ేత్ులను త్టటగా శ్నగ్గింజలు నేల రాలెను. హేమాడ్ ప్ంత్ు త్న చ్ొకాక ఎడమ చ్ేత్త ముందుభాగ్మును సాచ్ెను. అందరిక్ ఆశ్ార్ాము కలుగ్ునటలా కొనిా శ్నగ్గింజలు క్ీంద్రక్ ద్ర్ుా ట ప్ార ర్ంభించ్ెను. అకకడునా వార్ు వానిని ఏర్ుకొనిరి. ఈ సంఘటనము హాసామునకు తావిచ్ెచను. అకకడునా వార్ందర్ు ఆశ్చర్ాప్డలరి. ఎవరిక్ తోచినటలా వార్ు శ్నగ్లు చ్ొకాకచ్ేత్తలో నెటలా ప్రవేశించయుండెనో ఊహింప్నార్ంభించిరి. శ్నగ్లు చ్ొకాకలో నెటలా దూరి యచట నిలువగ్లిగినవో హేమాడ్ ప్ంత్ు కూడ గ్ీహించ లేకుండెను. ఎవేరిక్ని సరియిెైన సమాధ్ానము తోచక జవాబు నివేనప్ుపడు అందర్ును ఈ యదుుత్మున కాశ్చర్ాప్డుచుండగా బాబా ఇటానియిె. “వీనిక్ (అణాణ సాహెబుకు) తానొకకడే త్తను దుర్ుగ ణ మొకటిగ్లదు. ఈనాడు సంత్రోజు శ్నగ్లు త్తనుచు ఇకకడకు వచిచనాడు. వాని నెైజము నాకు తెలియును. ఈ శ్నగ్లే ద్ానిక్ నిదర్శనము. ఈ విషయములో నేమ యాశ్చర్ామునాద్ర?” హేమాడ్ ప్ంత్ు:- బాబా నేనెప్ుపడు ఒంటరిగా త్తని యిెర్ుగ్ను. అయితే యిా దుర్ుగ ణమును నాప్ై నేల మోప్దవు? ఈనాటిక్ ఎనాడును షిరిడీలోని సంత్ నేను చూచి యుండలేదు. ఈ ద్రనము కూడ నేను సంత్కు ప్ో లేదు. అటాయినచ్ో నేను శ్నగ్ల నెటలా కొనియుంటిని? నేను కొననప్ుపడు నే నెటలా త్తనియుందును? నాదగ్గర్నునా వారిక్ ప్టటకుండనే నెప్ుపడేమయు త్తని యిెర్ుగ్ను.