342 ప్ిముట కాకాసాహెబు బాబాతో నెనోా సంవత్సర్ములు సంతోషముగా గ్డప్ను. షిరిడీలో నొక వాడాను గ్టిట ద్ానినే త్న నివాససథలముగా జవసికొనెను. అత్డు బాబావలా ప్ంద్రన యనుభవములు లెకకలేననిా గ్లవు. వాని ననిాటిని ఇచచట ప్రరొకనలేము. ఈ కథను ఒక విషయముతో ముగించ్ెదము. బాబా కాకాసాహెబుతో "అంత్ాకాలమున నినుా విమానములో తీసుకుప్ో యిెదను" అనా వాగాా నము సత్ామెైనద్ర. 1926వ సంవత్సర్ము జూలెై 5వ తేద్ీన అత్డు హేమడ్ ప్ంత్ుతో రైలు ప్రయాణము చ్ేయుచు బాబా విషయము మాటాా డుచు, సాయిబాబా యందు మనసుస లీనము చ్ేసను. ఉనాటలా ండల త్న శిర్మును హేమడ్ ప్ంత్ు భుజముప్ై వాలిచ యిే బాధయు లేక, యిెటిట చీకాకు ప్ందక ప్ార ణములు విడలచ్ెను. శ్రీ టెెంబస సాేమ యోగ్ులు ఒకరినొకర్ు అనాదముులవలె ప్రరమంచుకొనెదర్ు. ఒకానొకప్ుపడు శ్రీవాసుద్ేవానంద సర్సేత్త సాేములవార్ు (టెంబె సాేమ) రాజమండలరలో మకాం చ్ేసిరి. ఆయన గొప్ప నెైషిు కుడు, ప్ూరాేచ్ార్ప్రాయణుడు, జాా ని, దతాత తేరయుని యోగిభకుత డు. నాంద్ేడు ప్తాడర్గ్ు ప్ుండలీకరావు వారిని జూచుటకై కొంత్మంద్ర సరాహిత్ులతో ప్ో యిెను. వార్ు సాేములవారితో మాటాా డుచునాప్ుపడు సాయిబాబా ప్రర్ు షిరిడీ ప్రర్ు వచ్ెచను. బాబా ప్రర్ు విని సాేమ చ్ేత్ులు జోడలంచి, ఒక టెంకాయను ద్ీసి ప్ుండలీకరావు క్చిచ యిటానిరి "ద్ీనిని నా సో దర్ుడగ్ు సాయిక్ నా ప్రణామములతో నరిపంప్ుము, ననుా మర్ువ వదాని వేడుము. నాయందు ప్రరమ చూప్ు మనుము." ఆయన, సాేములు సాధ్ార్ణముగా నిత్ర్ులకు నమసకరించర్నియు కాని బాబా విషయమున ఇద్ర యొక అప్వాదమనియు చ్ెప్పను. ప్ుండలీకరావు ఆ టెంకాయను, సమాచ్ార్మును షిరిడీక్ ద్ీసికొని ప్ో వుటకు సముత్తంచ్ెను. బాబాను సాేమ సో దర్ుడనుట సమంజసముగా నుండెను. ఏలన బాబావలె రాత్తరంబవళ్ళళ అగిాహో త్రమును వెలిగంచియిే యుంచిరి. ఒకనెల ప్ిముట ప్ుండలీకరావు త్ద్రత్ర్ులును షిరిడీక్ టెంకాయను ద్ీసికొని వెళ్ళళరి. వార్ు మనాుడు చ్ేరిరి. ద్ాహము వేయుటచ్ే ఒక సలయిేర్ు కడకు బ యిరి. ప్రిగ్డుప్ున నీళ్ళళ తాగ్కూడదని కార్ప్ు అటలకులు ఉప్ాహార్ము చ్ేసిరి. అవి మక్కలి కార్ముగా నుండుటచ్ే టెంకాయను ప్గ్ులగొటిట ద్ాని కోర్ును అందులో కలిప్ి యటలకులను ర్ుచికర్ముగా జవసిరి. దుర్దృషటముకొలద్ర యా కొటిటన టెంకాయ సాేములవార్ు