322 బాటసారి ఆశ్చర్ాప్డెను. మీర్నామాటలకు ప్ాము కప్పనెటలా వదలి యదృశ్ామయిెాను? వీర్భదరప్ప యిెవర్ు? చ్ెనాబసప్ప యిెవర్ు? వారి శ్త్ుర త్ేమునకు కార్ణమేమ? అని యత్డు ప్రశిాంచగా, నత్నితో కలసి చ్ెటలట మొదటిక్ ప్ో యిత్తని. చిలుము కొనిా ప్తలుపలు ప్తలిచ, వృతాత ంత్ మంత్యు నీరీత్తగా బో ధ్రంచిత్తని. "మాయూరిక్ 4, 5 మెైళ్ళ దూర్మున ఒక ప్ురాత్న శివాలయము గ్లదు. అద్ర ప్ాత్బడల శిథరలమయిెాను. ఆ గాీ మములోని ప్రజలు ద్ానిని మరామత్ు చ్ేయుటకై కొంత్ ధనమును ప్ోర గ్ుచ్ేసిరి. కొంత్ ప్దా మొత్తము ప్ోర గైన ప్ిముట, ప్ూజకొర్కు త్గిన యిేరాపటలలు చ్ేసిరి. మరామత్ు చ్ేయుట కంచనా వేసిరి. ఊరిలోని ధనవంత్ుని కోశాధ్రకారిగా నియమంచి సర్ేము అత్ని చ్ేత్తలో ప్టిటరి. లెకకలను చకకగా వార యు బాధాత్ వానిప్ై బెటిటరి. వాడు ప్ర్మలోభి; ద్ేవాలయము బాగ్ు చ్ేయుటకు చ్ాల త్కుకవ వాయము చ్ేసను. ద్ేవాలయములో నేమ యభివృద్రధ కానరాలేదు. అత్డు ధనమంత్యు ఖ్ర్ుచప్టెటను. కొంత్ తాను మరంగను. త్న సంత్ డబుు కొంచ్ెమెైనను ద్ానికై వెచిచంచలేదు. త్తయాని మాటలు చ్ెప్ుపవాడు. అభివృద్రధ కాకుండుటకవవో కార్ణములు చ్ెప్పడలవాడు. గాీ మసుథ లు త్తరిగి వానివదాకు బో యి అత్డు సంత్ముగా త్గిన ధనసహాయము చ్ేయనియిెడల మంద్రర్ము వృద్రధకాదని చ్ెప్ిపరి. వారి అంచనా ప్రకార్ము ప్ని సాగించవలసినదని చ్ెప్ుపచు మరికొంత్ దరవామును వసూలుచ్ేసి యాత్ని క్చిచరి. వాడాధనమును ప్ుచుచకొని, ప్ూర్ేము వలెనే యూర్క కూర్ుచండెను. కొనాాళ్ళప్ిముట మహాద్ేవుడు వాని భార్ాకు కలలో గ్నిప్ించి యిటలా చ్ెప్పను. "నీవు లేచి ద్ేవాలయప్ు శిఖ్ర్మును గ్టలట ము. నీవు ఖ్ర్ుచ ప్టిటన ద్ానిక్ 100 రటలా ఇచ్ెచదను." ఆమె యిా దృశ్ామును త్న భర్తకు చ్ెప్పను. అద్ర ధనము వాయమగ్ుటకు హేత్ువగ్ునేమో యని భయప్డల ఎగ్తాళ్ళ చ్ేయుచు అద్ర ఉత్త సేప్ామనియు, ద్ానిని నమునవసర్ము లేదనియు, లేకునాచ్ో ద్ేవుడు త్నకు సేప్ాములో గ్నప్డల యిేల చ్ెప్పలేదనియు, తాను మాత్రము దగ్గర్గా లేకుండెనా యనియు, ఇద్ర దుససవప్ామువలె గ్నిప్ించుచునాదనియు, భారాాభర్తలకు విరోధము కలిపంచునటలల తోచుచునాదనియు అత్డు సమాధ్ానముచ్ెప్పను. అందుచ్ే ఆమె ఊర్ుకొనవలసివచ్ెచను.