180 ప్రయత్తాంచుచునాటలా నాద్ర. వాని యుత్తర్ము చదువుము." బాబా చ్ెప్ిపనద్ే ఆయుత్తర్ములో గ్ల సమాచ్ార్మని, శాామా "ద్ేవా! నీవికకడనే ప్రశాంత్ముగా కూరొచని, భకుత ల నాంద్ోళ్నప్ాలు చ్ేసదవు. వార్ు వాాకులులగ్ుటతో, వారి నిచట కీడుచకొని వచ్ెచదవు. కొందరిని ప్రత్ాక్షముగాను, కొందరిని లేఖ్ల ర్ూప్ముగాను తెచ్ెచదవు. ఉత్తర్ములోని సంగ్త్ులు తెలిసియు ననేాల చదువుమని బలవంత్ ప్టలట చునాావు?" అనెను. బాబా యిటానియిె: "ఓ శాామా! దయచ్ేసి చదువుము. నా నోటిక్ వచిచనద్ర నేను మాటాా డెదను. ననుా విశ్ేసించు వారవేర్ు?" అప్ుపడు శాామా ఉత్తర్ము చద్రవెను. బాబా జాగ్ీత్తగా విని కనికర్ముతో నిటానియిె. "సరటలకు ప్ిచిచ యిెత్తతనద్ర. అత్ని గ్ృహమంద్ేలోటల లేదని వార యుము. త్న కునా సగ్ము రొటెటతో సంత్ుషిట చ్ెందుమని వార యుము. లక్షలారిించుటకు ఆయాసప్డవదాని చ్ెప్ుపము." శాామా జవాబును ప్ంప్ను. ద్ానికొర్ కాత్ుర్త్తో ద్ాము అనాా కని ప్టలట కొని యుండెను. జాబు చదువుకొని అత్డు త్న యాశ్యంత్యు అడలయాస యిెైన దనుకొనెను. కాని సేయముగా వచిచ మాటాా డుటకు, ఉత్తర్ము వార యుటకు భేదము కలదని శాామా వార యుటచ్ే తానే సేయముగా షిరిడీ వెళ్ళళ బాబాతో సేయముగా మాటాా డవలెనని యనుకొనెను. అందుచ్ే షిరిడీక్ వెళళళను. బాబాకు నమసకరించ్ెను. బాబా ప్ాదములు ఒత్ుత చు కూర్ుచండెను. అత్నిక్ బాబాను బహింర్ంగ్ముగా జటీట వాాప్ార్ము గ్ూరిచ యడుగ్ుటకు ధ్ెైర్ాము చ్ాలకుండెను. బాబా సహాయప్డలనచ్ో వాాప్ార్ములో కొంత్లాభము బాబా క్చిచనచ్ో బాగ్ుండు ననుకొనెను. ఇటలా ర్హసాముగా ద్ాము అనాా త్న మనసుసన ననుకొనెను. బాబాకు తెలియనిద్ేమయు లేదు. అర్చ్ేత్నునా యుసిరికాయవలె భూత్భవిషాత్ వర్తమానమును కూడ బాబా తెలిసినవార్ు. బిడేకు తీప్ి వసుత వులు కావలయును. కాని త్లిా చ్ేదుమాత్రలిచుచను. తీప్ి వసుత వులు ఆరోగ్ామును జర్చును. చ్ేదుమాత్ర లారోగ్ామును వృద్రధచ్ేయును. త్లిా త్న బిడేయొకక మేలును కాంక్షలంచి బుజిగించి చ్ేదుమాత్రలే యిచుచను. బాబా దయగ్ల త్లిావంటివార్ు. త్న భకుత ల భవిషాత్ వర్తమానముల లాభముల గ్ూరిచ బాగ్ుగ్ ద్ెలిసినవార్ు. ద్ాము అనాా మనసుసను గ్నిప్టిట బాబా యిటానెను. "ప్రప్ంచ విషయములలో త్గ్ులొకనుటకు నాక్షటము లేదు." బాబా యొకక యసముత్త గ్ీహించి ద్ాము అనాా యా ప్నిని మానుకొనెను.