Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2014-01-07, 16:23:45 | version 1.26.00
259 ఇెంకొక కథ సముదరతీర్మున త్తర్ుగ్ుచుండగా ఒక ప్దా భవనమువదాకు వచిచ, ద్ాని వసారాప్ై కూర్ుచంటిని. యజమాని ననుా బాగ్ుగ్ నాదరించి చకకని భోజనము ప్టెటను. బీర్ువాప్రకకన శుభరమెైన సథలము చూప్ి యకకడ ప్ర్ుండు మనెను. నేనకకడ నిదరప్ో యిత్తని. నేను గాఢనిదరలో నుండగా, ఆ మనిషి యొక రాత్తప్లకను లాగి గోడకు కనాము చ్ేసి, లోప్ల ప్రవేశించి, నా జవబులో నునా దరవామునంత్యు ద్ంగ్లించ్ెను. నేను లేచి చూచుకొనగా 30,000 ర్ూప్ాయలు ప్ో యినవి. నేను మగ్ుల బాధప్డలత్తని, ఏడుచచు కూర్ుచంటిని. ప్ైక మంత్యు నోటా ర్ూప్ముగా నుండెను. ఆ బార హుణుడే ద్ానిని ద్ంగ్లించ్ెననుకొంటిని. భోజనము, నీర్ు ర్ుచింప్వయిెాను. వసారాప్ై ఒక ప్క్షము కాలము కూర్ుచండల నాకు కలిగిన నషటమున కవడుచచుంటిని. ప్ిముట ఒక ఫకీర్ు ద్ారివెంట ప్ో వుచు నే నేడుచచుండుట జూచి, యిెందుల కవడుచచుంటి వని యడలగను. నేను జరిగిన వృతాత ంత్ము చ్ెప్ిపత్తని. వారిటానిరి. "నేను చ్ెప్ిపనటలా చ్ేసినటాయితే నీ డబుు నీకు ద్ర్ుకును. ఒక ఫకీర్ు వదాకు వెళ్ళళము. వారి చిర్ునామా నేనిచ్ెచదను. వారి శ్ర్ణు వేడుము. వార్ు నీ ప్ైకమును నీకు త్తరిగి తెప్ిపంచ్ెదర్ు. ఈలోగా నీకు ప్ిరయమెైన యాహార్మేద్ో ద్ానిని నీ దరవాము ద్ర్కునంత్వర్కు విసరిింప్ుము." నేను ఫకీర్ు చ్ెప్ిపనటలా నడచుకొంటిని. నా ప్ైకము నాకు చిక్కనద్ర. నేను వాడాను విడలచి సముదరప్ుటొడుే నకు బో యిత్తని. అకకడక సతటమర్ుండెను. ద్ానిలో జనులు ఎకుకవగా నుండుటచ్ే లోప్ల ప్రవేశించలేకప్ో యిత్తని. ఒక మంచి నౌకర్ు నాకు తోడపడగా నేను లోప్లకు బో యిత్తని. అద్ర యింకొక యొడుే నకు ద్ీసికొని ప్ో యినద్ర. అకకడ రైలుబండల నెక్క యిా మసతదుకు వచిచత్తని. కథ ప్ూరితకాగానే బాబా ఆ యత్తథులను భోజనముకొర్కు తీసికొని ప్ మునగా శాామా యటేా చ్ేసను. శాామా వారి నింటిక్ ద్ీసికొనిప్ో యి భోజనము ప్టెటను. భోజనసమయములో శాామా బాబా చ్ెప్ిపనకథ చిత్రముగానునాదనెను. బాబా వారనాడు సముదరతీర్మునకు ప్ో యి యుండలేదు. వారివదా 30,000 ర్ూప్ాయలెప్ుపడు లేకుండెను. ఎనాడు ప్రయాణము చ్ేయలేదు. దరవామెప్ుపడును ప్ో వుటగాని వచుచటగాని జర్ుగ్లేదు. కాన ద్ాని భావము త్మకవమెైన ద్ెలిసినద్ా? యని వారినడలగను. అత్తథుల మనసుసలు కర్గను. వార్ు కండా త్డల ప్టలట కొనిరి. ఏడుచచు బాబా సర్ేజుా డు, అనంత్ుడు, ప్ర్బరహు