343 ప్ుండలీకరావు క్చిచనద్ర. షిరిడీ చ్ేర్ునప్పటిక్ ప్ుండలీకరావుకీ విషయము జాప్ితక్ వచ్ెచను. అత్డు మగ్ుల విచ్ారించ్ెను. భయముచ్ే వణకుచు సాయిబాబా వదాకవగను. టెంకాయ విషయ మప్పటికవ సర్ేజుా డగ్ు బాబా గ్ీహంచ్ెను. బాబా వెంటనే త్న సో దర్ుడగ్ు టెంబెసాేమ ప్ంప్ించిన టెంకాయను ద్ెమునెను. ప్ుండలీకరావు బాబా ప్ాదములు గ్టిటగా బటలట కొని, త్న త్ప్ుపను అలక్షామును వెలిబుచుచచు, ప్శాచతాత ప్ప్డుచు, బాబాను క్షమాప్ణ వేడెను. ద్ానిక్ బదు లింకొక టెంకాయను సమరిపంచ్ెదననెను. కాని బాబా యందులకు సముత్తంచలేదు. ఆ టెంకాయ విలువ సాధ్ార్ణ టెంకాయ కనోా రటానియు ద్ాని విలువకు సరిప్ో వు ద్రంకొకటి లేదనియు చ్ెప్ుపచు నిరాకరించ్ెను. ఇంకను బాబా యిటానెను. "ఆ విషయమెై నీవేమాత్రము చింత్తంప్నవసర్ము లేదు. అద్ర నా సంకలపము ప్రకార్ము నీ క్వేబడెను. త్ుదకు ద్ారిలో ప్గ్ులగొటటబడెను. ద్ానిక్ నీవేకర్తవని యనుకొనవేల? మంచి గాని చ్ెడేగాని చ్ేయుటకు నీవు కర్తవని యనుకొనరాదు. గ్రాేహంకార్ర్హిత్ుడవయి యుండుము. అప్ుపడే నీ ప్ర్చింత్న యభివృద్రధ ప్ందును." ఎంత్ చకకని వేద్ాంత్విషయము బాబా బో ధ్రంచ్ెనో చూడుడు! బాలారామ్ ధురెంధర్ (1878 - 1925) బ ంబాయిక్ దగ్గర్నునా శాంతాకుీ జులో ప్ఠారప్రభుజాత్తక్ చ్ెంద్రన బాలారామ్ ధుర్ంధర్ యనువార్ుండలరి. వార్ు బ ంబాయి హెమకోర్ుట లో నాాయవాద్ర. కొనాాళ్ళళ బ ంబాయి నాాయశాసతి కళాశాలకు ప్ిరనిసప్ాలుగా నుండెను. ధుర్ంధర్ కుటలంబములోని వార్ందర్ు భకుత లు, ప్విత్ుర లు, భగ్వత్తచంత్న గ్లవార్ు. బాలారామ్ త్న జాత్తక్ సరవ చ్ేసను. ఆ విషయమెై యొక గ్ీంథము వార సను. అటలప్ిముట త్న దృషిటని మత్ము ఆధ్ాాత్తుక విషయములవెైప్ు మర్లించ్ెను. గీత్ను, జాా నేశ్ేరిని, వేద్ాంత్ గ్ీంథములను, బరహువిదా మొదలగ్ువానిని చద్రవెను. అత్డు ప్ండరీప్ుర్విఠోబా భకుత డు. అత్నిక్ 1912లో సాయిబాబాతో ప్రిచయము కలిగను. 6 నెలలకు ప్ూర్ేము త్న సో దర్ులగ్ు బాబులీియును, వామనరావును షిరిడీక్ ప్ో యి బాబా దర్శనము చ్ేసిరి. ఇంటిక్ వచిచ వారి యనుభవములను బాలారామునకు ఇత్ర్ులకు చ్ెప్ిపరి. అందర్ు బాబాను చూడ నిశ్చయించిరి. వార్ు షిరిడీక్ రాకమునుప్ర బాబా యిటలా చ్ెప్పను. "ఈ రోజున నా దరాుర్ు జనులు వచుచచునాార్ు." ధుర్ంధర్సో దర్ులు త్మ రాకను బాబాకు తెలియజవయనప్పటిక్ బాబా ప్లిక్న ప్లుకులు ఇత్ర్ుల వలన విని, విసుయమొంద్రరి. త్క్కనవార్ందర్ు బాబాకు సాషాు ంగ్నమసాకర్ము చ్ేసి